Sıcak, sımsıcak bir gece.
Bir odada tıkışıp kalma.
Tek açık pencereden gelen esintiyi vücuda yayma.
Kendimi çok zorluyorum. Sıcaklığı duygusuz bir kadına benzetiyorum. Hırsları için, insanların üzerine karafatmaya basar gibi basan kadın.
Esintiyi ise anneyle özdeşleştiriyorum. Her an seni hisseden anne. Sıcaklığa karşı serinlik veren anne. Ferahlatan ve sonsuz bir huzur veren anne.
Mutsuz bir yaşam süren çiftlerinde hayatı bu benzetmelerde saklıdır aslında. Anneler yalanı anlarlar ve daima önce anneler ölür. Çünkü yalanın cazibesi anneden daha tatlı gelir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder