Genellikle gece, bir şehvet anında, yorgunluğun o saate uğradığı fakat etkilemediği, hayat sularının oluk oluk aktığı o anda, sen, bir damla halinde rahme düşersin...
Ve yine genellikle, dokuz ay on gün sonra zamanın yaşanacağı yere, bulunulan o rahimden dışarı, kafa önde olmak üzere çıkarsın, pardon, çıkartılırsın.
Başlarsın böylece hayat denilen o oyuna...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder